1: Raha ny amin'ny fivavahana monotheisma no dinihina dia mba mahatazana ny alony kely izahay noho ireo sasany, fa manaiky Ilay Andriamanitra tokana izahay, izay ataonay hoe : Ndriananahary nahary tongotra aman-tànana, ambonin’ny zavatra rehetra na ny any an-danitra na ny ety an-tany . Nefa tsy lavinay fa voatokonan’ny fivavahana amin'ny razana sy ny vato aman-kazo be loatra izahay ka tsy mahita izay tena izy mazava . 

2: Raha ny amin'ny fivavahana pantheisma no heverina dia tsy mba manan-kolazaina izahay, fa aoka ho an-drizareo be fahendrena izay mandinika ny tena zavatra sy ny hery miafina ao anatiny izany fivavahana izany, fa aoka ho aty Bara ihany izahay.

3: Raha ny amin'ny fivavahana politheisma no saintsainina, loha làlana sy vody làlana amin'izany antoko izany izahay fa tsy mihevitra an’Andriamanitra iray ihany izahay, fa ataonay ho maro izy ary ny olona rehetra aza dia samy manana izay Andriamanitra iray avy.

4: Raha ny hiafaran’izao fiainana izao indray no heritreretina, tsy mba kivy ambony ihany ny amin'izany izahay ka hanondri-doha eto an-tany na hihevitra toy ny Bouddhista hoe : « Tonga any amin'ny fahafoanana rehefa miala amin'izao fiainana izao. » (Nirvana) Fa velom-panantenana izahay fa mbola hitohy ihany izao fiainana izao any ankoatra, dia hatrao Amboromena, ka hatrany an-danitra izay tany soa . 

5: Raha ny amin'ny libre penseur indray no kasihina, tsy mba afaka hanao araky ny dan’ny kibonay fotsiny (na marina izany na tsy marina) izahay, fa voafehin’ny fadin-drazana sy ny finoana efa narahin’ireo Ntaolo .

6: Raha ny amin'ny atheisma no hatranga, mitsangam-bolo ny ati-dohinay, variana ny tanora, mimonomonona ny zaza amam-behivavy satria zava-baovao aminay, izay tsy mbola nisy hatr’izay ela izay ny mandà ny fisian’Andriamanitra na taiza na taiza.

Notananay mafy ireo finoana ireo ka araky ny hevitray dia tsy hisy nofo aman-dra hahazo manaisotra izany taminay. Koa raha tany Bara Andrefana M.P Nilsen Lund, iraky ny mission norvégienne, tamin’ny taona 1887 dia norahonanay sy notevatevainay. Tonga tany Bara Atsinanana koa M.P John Johnson, iraky ny mi(s)siona  norvégienne ihany tamin’ny taona 1893 ka tao anatin’ny 3 volana dia noroahinay tsy hitoetra tany.

Nefa hitanay ankehitriny, fa vato tsy nendahan-tanan’olona io vato notoriny tany aminay io ka manorotoro ny sampinay, ka efa hita fa io vato io dia ho tonga tendrombohitra lehibe manerana ny Bara manontolo, fa maromaro ny Bara no efa kristiana, tsy dia vitsy no mpampianatra, mpitori-teny ary evanjelistra. Misy efa pasteur aza. Nefa mbola midodododo ihany ny tovolahy Baralahy hianatra amin'ny kolejin’ny mission norvegienne hampandroso ny tanin-drazany.

Ireto no hiran’ireo izay efa voababon’i Kristy ho azy ireo ankehitriny :

« Izaho fahiny nahery nandà,
Tsy nety nifidy ny soa,
Fa noho ny herin’ny afo sy ra,
Nanaiky ny foko, fa voa ».

7: Raha ny fitondran’Andriamanitra anay no hotanisaina, tsy mahita fiteny  ambony hilazako azy aho no tsy manana ranom-bolamena hanoratana azy eto, koa izao ihany no hany teny fohy azoko atao : « Misaotra an’Andriamanitra,

Fa voalohany :

Nomeny fanjakana malemy fanahy anankiray hitaiza sy hikarakara dia ny frantsay, izay fanjakana mpitaiza zaza hatramin’ny ela, ka efa zatra sy mahay tsara hanohana ny malemy, hanangana ny potraka, hananatra ny adala, hisokelika ny tsy mahaleho làlana.

Faharoan’izany indray :

Tsy mba nataon’Andriamanitra « hazakazaka arahin-tosika izahay na tano fa azo » tamin’ny faharatsian’ny fanompoan-tsampy, fandratranan’ny jiolahim-panahy avy tamin’izany. Fa nanirahany samaritana tsara fanahy hitsabo sy hikarakara anay mandrak’izao, dia ny mission norvégienne.

Manatona an'i Jesosy