|
|
|
|

Ramarlah Antoine : Ny amin' ny finoan' ny Bara
<- Takila 64 Takila 66 ->

koa ny Raevola hanovozany vary ka manao hoe : « Izay fandrahan’ny vavako tsy miala intsony ; izay fandrahako tsy latsaka an-tany ». Manao toy izany tsirairay koa ireo mpianatra. Mandray saoka (sotrobe) indray ny Raevola ka manao teny farany hoe : « Izay saohin’ny vavako manoatra ny saohim-by maranitra ». Manaraka ihany koa ireo mpianatra hatranihatrany.

Nony lany ny hanina dia miala teo ny Raevola, ka mikapa indray mandeha ity hazo lehibe ohatra ny vatan’olona ity, ka apetrany eo ny famaky ary izy rehetra asainy hikapa tsirairay io lavaka nokapainy io. Ny tsy fahavoazana io lavaka io dia efa fahadisoana. Ny fahavoazana an’io nefa niotra kely noho ny nataony dia fahadisoana koa. Tsy maintsy ao anatin’io lavaka nasiany io ihany no izy. Ity no fanadinana faharoa sady fa [rany,]


I- Ny finoany ny amin’ Andriamanitra
II- Ny finoany ny amin’ny fanahy ratsy
III- Ny finoan’ny Bara ny amin’ny fiandohana
IV- Ny finoany ny amin’ny fanavotana
V- Ny finoan’ny Bara ny amin’ny fisoronana
VI- Ny finoan’ny Bara ny amin’ny ody
VII- Ny finoany ny amin’ny vintan’andro
VIII- Ny finoany ny amin'ny fambara
IX- Ny amin'ny fampianaram-pinoana ny ankizy
X- Ny finoany ny amin'ny fiainana any an-koatra
XI- Farany